Dolegliwości gardła

Ostre obturacyjne zapalenie krtani u dzieci

Ostre obturacyjne zapalenie krtani to zespół obejmujący głośną duszność podczas wdechu, szczekający kaszel i dysfonię. Termin „choroba zadu” jest niepoprawny, ponieważ zad nie jest chorobą, ale zespołem objawów, które mogą rozwinąć się w różnych stanach patologicznych. Przydziel prawdziwy zad, który rozwija się z błonicą, i fałszywy, wywołany przez inne zakaźne patogeny.

Rozpowszechnienie

Krup wirusowy u dzieci można zaobserwować w przypadku grypy lub innych ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych. Szczególnie często przyczyną jego rozwoju jest wirus paragrypy. W przypadku narażenia na taki zakaźny patogen u dziecka rozwija się fałszywy zad.

Najczęściej rozwój takich objawów obserwuje się u dzieci poniżej drugiego roku życia, co tłumaczy się wąską głośnią, elastycznością i podatnością chrząstki krtani, obecnością luźnego włókna w przestrzeni podgłośniowej. Jest jeszcze bardziej prawdopodobne, że choroba ta jest typowa u dzieci podatnych na alergie, charakteryzujące się atopowym zapaleniem skóry, ponieważ jednym z objawów narażenia na alergeny jest rozwój obrzęku.

Czynnikami predysponującymi mogą być nienormalnie wąska szczelina oddechowa dziecka, uraz porodowy. Najwięcej niemowląt obserwuje się wśród wcześniaków. Ze względu na to, że aktywność wirusa paragrypy występuje w okresie jesienno-zimowym, o tej porze roku częściej występuje ostre obturacyjne zapalenie krtani.

Mechanizm rozwoju

Porozmawiajmy o tym, czym jest obturacyjne zapalenie krtani i jaki jest mechanizm jego rozwoju.

Mikroorganizmy chorobotwórcze, wnikając przez bramę wejściową do organizmu, mają patogenny wpływ na błony śluzowe nosa i gardła. Krtań staje się zaczerwieniona i opuchnięta. Dalszy proces patologiczny opiera się na zwężeniu jego światła, z powodu rozwoju obrzęku, nadmiernego wydzielania śluzu. Powietrze potrzebne do oddychania, przechodząc przez krtań, zderza się z przeszkodą. Ten mechanizm leży u podstaw rozwoju zadu.

Ostre obturacyjne zapalenie krtani najczęściej rozwija się w nocy.

Wynika to z faktu, że w pozycji leżącej dziecka powstają przesłanki do zwężenia światła krtani nie tylko poprzez rozwój obrzęku, ale także płynący śluz. W wyniku rozwoju procesu patologicznego pojawia się chrypka, szczekający kaszel.

Jednak ostremu obturacyjnemu zapaleniu krtani nie zawsze towarzyszy rozwój zadu. Jeśli w odpowiednim czasie podjęte zostaną działania zapobiegawcze, aby zapobiec dalszemu zwężeniu krtani, można zapobiec rozwojowi zadu. Rodziców należy ostrzec o zmianie głosu i charakteru kaszlu. Jeśli w ciągu dnia kaszel dziecka stopniowo narasta, zmienia się tembr głosu, to w nocy można spodziewać się pogorszenia stanu.

Ostremu obturacyjnemu zapaleniu krtani towarzyszy koniecznie duszność o charakterze wdechowym, która charakteryzuje się trudnościami w oddychaniu.

Przejawia się w głośnym oddychaniu, słyszalnym z daleka. Jednocześnie odnotowuje się udział w akcie oddychania mięśni pomocniczych, tkanki mięśniowej przestrzeni międzyżebrowych, jam szyjnych i okolicy nadbrzusza.

Błonica

Prawdziwy zad występuje, gdy organizm jest zarażony prątkiem błonicy. Mikrob chorobotwórczy wnika do organizmu przez unoszące się w powietrzu kropelki, prowadząc do rozwoju procesu zapalnego. Najczęściej dotyczy to części ustnej gardła, a następnie rozprzestrzeniania się procesu do krtani. Jednak w niektórych przypadkach może wystąpić izolowana zmiana krtani. Przebiegowi temu towarzyszy wyraźny obrzęk, zwężenie szczeliny oddechowej i rozwój zadu.

Prawdziwy zad jest niebezpieczny, ponieważ zwężenie szczeliny oddechowej może prowadzić do niedostatecznego dopływu tlenu do płuc i mózgu.

W rezultacie u pacjenta dochodzi do uduszenia i niedotlenienia. Jednocześnie obserwuje się kilka etapów rozwoju objawów. Oprócz wyznaczenia obowiązkowego konkretnego leczenia, każdy z etapów wymaga niezbędnych środków terapeutycznych. Przy ciężkim zwężeniu krtani jedynym możliwym sposobem ratowania życia pacjenta jest tracheotomia.

Działania zapobiegawcze

Jednak nie tylko prawdziwy zad jest przyczyną rozwoju zagrażających życiu powikłań. Jeśli ostre obturacyjne zapalenie krtani zostanie pozostawione bez należytej uwagi, nie zostaną podjęte niezbędne działania terapeutyczne, dziecko może rozwinąć fałszywy zad. Główne działania terapeutyczne i profilaktyczne mają na celu zmniejszenie wydzielania śluzu, usprawnienie procesu oddychania.

Są to:

  • Stworzenie odpowiedniego reżimu w pomieszczeniu, zapobiegającego wysuszeniu błon śluzowych. Ostre obturacyjne zapalenie krtani u dziecka jest powodem stworzenia reżimu temperaturowego w sypialni w zakresie 18-19 stopni przy wilgotności co najmniej 50%. Jeśli proces rozwija się w ciepłym sezonie, należy zabrać dziecko do łazienki, otworzyć kran ciepłą wodą;
  • Nawilżenie błon śluzowych uzyskuje się również poprzez picie dużej ilości płynów. Jako polecane napoje preferowane są alkaliczna woda mineralna Borjomi, ciepłe mleko;
  • Konieczne jest zapewnienie wystarczającego dopływu tlenu do dróg oddechowych, dla których należy otworzyć otwory wentylacyjne, rozpiąć kołnierz ubranek dziecka;
  • Ponieważ rozwojowi zadu towarzyszy nerwowość pacjenta, aby zapobiec dalszemu skurczowi krtani i poprawić stan, konieczne jest stworzenie dziecku spokoju emocjonalnego, uspokojenie go;
  • W przypadku, gdy przebiegowi ARVI towarzyszy upośledzenie oddychania przez nos, wskazane jest zastosowanie kropli zwężających naczynia krwionośne, które mogą szybko złagodzić obrzęki i zmniejszyć wydzielanie wydzieliny.

Wszystkie te działania należy zorganizować przed przyjazdem karetki. Dzięki terminowemu wdrożeniu tych środków ostre obturacyjne zapalenie krtani charakteryzuje się krótkim i łagodnym przebiegiem.

W ciągu 7-10 dni wszystkie objawy ustępują, głos zostaje przywrócony, kaszel ustępuje. W przypadku nieskuteczności podjętych działań można zauważyć dalsze zwężenie szczeliny oddechowej wraz z rozwojem zwężenia krtani.

Etapy zwężenia krtani

Ostre obturacyjne zapalenie krtani w swoim rozwoju przechodzi kilka etapów. Początkowy etap charakteryzuje się niewielkimi objawami niewydolności oddechowej. Są krótkotrwałe, pojedyncze, przechodzą same. Dzieci mają ochrypły głos, szczekający kaszel. Podczas duszności wdechowej występuje niewielka sinica trójkąta nosowo-wargowego. Dodatkowe mięśnie nie biorą udziału w procesie oddychania.

W kolejnym etapie stan dziecka się pogarsza. Staje się nerwowy, rzuca się w łóżku. Jego skóra jest blada, występuje sinica warg i kończyn. Zwiększa to szorstki kaszel szczekający. Oddychanie staje się głośne, słyszalne z daleka. Dziecko próbuje przyjąć wymuszoną pozycję w łóżku z podniesioną głową. Coraz częstsze stają się trudności w oddychaniu.

Uczestnictwo mięśni pomocniczych w oddychaniu objawia się cofaniem okolicy nadbrzusza, a także przestrzeni międzyżebrowych i nadobojczykowych. Czas trwania etapu może wynosić od kilku godzin do pięciu dni. W tym okresie konieczne jest prowadzenie intensywnego leczenia zachowawczego. Jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki, na następnym etapie skuteczne będą tylko środki chirurgiczne.

Trzeci etap zwężenia krtani charakteryzuje się stałymi trudnościami w oddychaniu. Stan dziecka jest poważny.Jest adynamiczny. Oddychanie staje się płytkie, mniej hałaśliwe. Nie oznacza to jednak poprawy stanu, ale wzrost niewydolności oddechowej.

Osłuchiwanie płuc ujawnia mocno osłabiony oddech. Jedynym sposobem na uratowanie życia pacjenta jest operacja zapewniająca dostęp do płuc.

W przypadkach, gdy takie środki nie zostaną podjęte, dziecko umiera z powodu uduszenia.