Kardiologia

Cechy przebiegu VSD podczas ciąży

Większość ludzi wie o tym z pierwszej ręki, kiedy mają bóle głowy, brakuje tlenu, boli serce, pozostawiają siły i pojawiają się omdlenia, a ani kawa, ani słodki dżem nie pomagają rozweselić. Wszystko to są oznaki tajemniczej choroby znanej jako wegetatywna dystonia naczyniowa (VVD) – choroby i plagi współczesnego społeczeństwa. Powstaje z powodu braku równowagi w pracy układu nerwowego i bezpośredniego unerwienia tonu struktur mięśni gładkich ściany naczynia. W czasie ciąży przebieg VSD w dużej mierze zależy od hormonalnego tła kobiety, czasu trwania i wariantu patologii.

Jak ciąża wpływa na przebieg VSD?

Dystonia naczyniowo-naczyniowa w czasie ciąży znacznie komplikuje jej przebieg. Ponadto rozpoznanie problemu może być trudne ze względu na podobieństwo objawów choroby do warunków fizjologicznych charakterystycznych dla okresu rodzenia dziecka.

Aby postawić diagnozę, należy wziąć pod uwagę objawy VSD podczas ciąży:

  • tachykardia i ból serca, które są charakterystyczne dla sercowego typu VSD;
  • wzrost ciśnienia krwi (BP) lub jego spadek. Podwyższone ciśnienie krwi jest charakterystyczne dla VSD typu nadciśnieniowego, obniżone - dla hipotonicznego. VSD typu hipotonicznego w czasie ciąży jest znacznie mniej powszechne;
  • dyssomnia (zaburzenia snu), drażliwość, nudności, częste bóle głowy, napady paniki.

Ryzyko ciąży z VSD wynika ze zwiększonego obciążenia narządów krążenia z powodu rosnącego płodu. Aktywuje się układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS), w wyniku czego nerki zaczynają wydzielać więcej reniny. Hormon ten zwęża światło naczyń krwionośnych i prowadzi do wzrostu ciśnienia. Ponadto wyzwalane są reakcje kaskadowe, które prowadzą do produkcji angiotensyny i aldosteronu. Pierwszy zwiększa wskaźniki rozkurczowe (niższe), drugi prowadzi do obrzęku z powodu gromadzenia się płynu w organizmie.

W niektórych przypadkach wystąpienie dystonii wegetatywno-naczyniowej u kobiet w ciąży jest spowodowane aktywacją układu współczulnego nadnerczy. Kortyzol wydzielany pod wpływem przysadki mózgowej zwiększa objętość wyrzutową serca oraz zwiększa wrażliwość receptorów naczyniowych na działanie adrenaliny i noradrenaliny. W efekcie dochodzi do skurczu naczyń (skurczu tętnic i żył), co zaostrza przebieg nadciśnienia i może zaburzyć przepływ krwi w łożysku.

Ponadto jednym z powodów zaostrzenia lub pojawienia się VSD w czasie ciąży jest wysoki poziom homocysteiny. Prowadzi to do obrzęku i wysokiego ciśnienia krwi, co może wywołać naruszenie przepływu krwi przez łożysko.

Czy pacjent może nosić dziecko?

Nie myli się opinia, że ​​ciąży z VSD towarzyszą powikłania, dlatego kobiety cierpiące na ten zespół boją się rodzić. Strach może pojawić się również u dziewczynek, które dopiero planują zajść w ciążę.

Kiedy kobieta ma historię wegetatywnej dystonii naczyniowej, istnieje dodatkowe ryzyko nadciśnienia tętniczego podczas ciąży, zwłaszcza jeśli VSD objawia się typem nadciśnieniowym. W takim przypadku prawdopodobne jest pojawienie się wrodzonych nieprawidłowości łożyska. W późniejszym okresie u tych pacjentów może rozwinąć się stan przedrzucawkowy (stan przedrzucawkowy i rzucawka), któremu towarzyszy wysokie ryzyko przedwczesnego porodu.

Ale to nie znaczy, że nie możesz urodzić. Prawidłowe zachowanie w czasie ciąży i wykluczenie samoleczenia pomoże urodzić i urodzić zdrowe dziecko.

Cechy zarządzania kobietą w ciąży

Jeśli u kobiety zdiagnozowano już dystonię przed ciążą, to wraz z jej pojawieniem się objawy mogą się pogorszyć. Możliwe też, że pacjentce udało się już wcześniej pozbyć zespołu VSD, ale objawy zaczęły pojawiać się ponownie w czasie ciąży. Rozwój silnego zmęczenia, zwiększone pocenie się, niestabilność ciśnienia krwi i obrzęk powinny zaalarmować zarówno pacjenta, jak i lekarza.

Ponadto nie ma potrzeby lekceważyć stanu emocjonalnego kobiety w ciąży. Łzawienie, drażliwość, stres i inne objawy mogą prowadzić do powstania depresji, co z kolei wpływa na rozwój płodu.

Leczenie VSD w czasie ciąży polega głównie na normalizacji stylu życia. Wymaga dobrego snu i odpoczynku, braku stresu emocjonalnego, przestrzegania codziennego schematu i odpowiedniej aktywności fizycznej. Szczególną rolę odgrywa również prawidłowe i terminowe odżywianie.

Każdy rodzaj VSD wymaga specjalnego podejścia do leczenia:

  • jeśli dystonia rozwija się zgodnie z typem hipotonicznym, pacjentowi zaleca się powolny jogging, taniec, spacery. Z produktów konieczne jest codzienne spożywanie mięsa, mleka, sera, twarogu, kaszy gryczanej, czekolady i herbaty;
  • Nadciśnieniowy typ VSD może również umożliwiać pływanie i turystykę. W diecie należy ograniczyć spożycie soli, płynów, cukru i przypraw. Dieta powinna zawierać produkty mleczne, warzywa, mięso i zboża.

Leczenie dystonii środkami ludowymi jest bardzo popularne: w hipotonicznej wersji VVD stosuje się berberys, z nadciśnieniem - głóg w postaci wywarów lub nalewek.

Wszystkie opisane wskazówki należy stosować tylko po konsultacji z lekarzem. To on opracowuje plan aktywności fizycznej i diety z uwzględnieniem ewentualnych przeciwwskazań. Ponadto lekarz dodatkowo monitoruje rozwój dziecka, ryzyko zamarznięcia płodu we wczesnych stadiach i inne punkty.

Wszystkie środki zapobiegania i powrotu do zdrowia kobiet w ciąży z VSD:

  • poprawna codzienna rutyna - śpij przez co najmniej osiem godzin, naprzemiennie praca z odpoczynkiem;
  • spacery na świeżym powietrzu;
  • aktywność fizyczna (ćwiczenia poranne, spacery lub bieganie);
  • masaż (szczególnie konieczny przy współistniejącej osteochondrozie);
  • stosowanie środków uspokajających, takich jak muzykoterapia;
  • odpowiednie odżywianie.

Najważniejszym warunkiem prawidłowego przebiegu ciąży z VSD jest kontrola przebiegu przez lekarza i brak samoleczenia.

Wnioski

W ostatnich latach nastąpił znaczny wzrost częstości występowania VSD u kobiet w ciąży. Wynika to z postępu naukowego i technologicznego, urbanizacji, wzrostu poziomu stresu psycho-emocjonalnego, złej ekologii, sytuacji rodzinnej itp. Aby uniknąć negatywnego wpływu problemu na przebieg ciąży i stan płodu, konieczne jest nie tylko zapobieganie mu na czas, ale także prowadzenie kompleksowej psycho-, fito- i fizjoterapii, gdy pojawią się objawy lub pogarszać. Ważną zasadą przepisywania leczenia jest brak spontanicznych decyzji. Mogą zaszkodzić matce i dziecku w jej łonie i podlegają wielu wpływom, zarówno pozytywnym, jak i negatywnym.