Dolegliwości gardła

Leczenie infekcji gardła

Streptococcus to kulista bakteria oportunistyczna, która może istnieć przy całkowitym braku tlenu. Aktywne rozmnażanie się chorobotwórczego drobnoustroju może powodować rozwój wielu różnorodnych chorób, z których niektóre powodują ogromne komplikacje. Jakie powinno być leczenie angioplastyki?

Jak pokazuje praktyka, nieskomplikowane infekcje paciorkowcami trwają nie dłużej niż 5-7 dni. Jednocześnie leki i zabiegi fizjoterapeutyczne praktycznie nie wpływają na czas trwania choroby. Głównym celem terapii jest zapobieganie powikłaniom miejscowym i ogólnoustrojowym, takim jak zapalenie zatok, zapalenie zatok, odmiedniczkowe zapalenie nerek, reumatyzm itp. Schemat leczenia obejmuje leki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, antyseptycznym i przeciwzapalnym, co zapobiega rozwojowi bakterii Gram-dodatnich i uszkodzeniom ważnych narządów.

Kiedy się leczyć?

Wskazane jest rozpoczęcie leczenia infekcji paciorkowcami w gardle, gdy pojawią się pierwsze objawy patologiczne. O rozwoju flory bakteryjnej w drogach oddechowych mogą świadczyć: wysoka gorączka, obrzęk węzłów chłonnych podżuchwowych, suchy kaszel, bolesne przełykanie, zaczerwienienie gardła, katar itp. Jeśli nie walczysz z infekcją, w 5-6 dniu przebiegu choroby nie wyklucza się występowania ropnych ognisk zapalnych w błonach śluzowych krtani.

Brak odpowiedniego leczenia może spowodować przedostanie się paciorkowców do krążenia ogólnego, co jest obarczone rozwojem zapalenia opon mózgowych, kłębuszkowego zapalenia nerek lub sepsy.

Bardzo ciężkie powikłania ogólnoustrojowe występują zwykle po 2-3 tygodniach od zakażenia gardła. Niektóre z nich charakteryzują się uszkodzeniem stawów, serca, płuc i nerek. Aby zapobiec nieodwracalnym konsekwencjom, zaleca się obserwowanie przez specjalistę przez kilka tygodni po ustąpieniu głównych objawów choroby.

Metody leczenia

Jak pozbyć się paciorkowca z gardła? Klasyczny schemat leczenia obejmuje antybiotyki z serii penicylin lub cefalosporyn. Jednak wybór konkretnych leków jest możliwy dopiero po uzyskaniu wyników posiewu bakterii z gardła. Wstępna diagnoza pozwala określić wrażliwość flory bakteryjnej na niektóre antybiotyki. Ponadto specjalista musi dowiedzieć się, czy pacjent ma reakcję alergiczną na przyjmowanie środków przeciwdrobnoustrojowych.

Konwencjonalnie metody leczenia zapalenia bakteryjnego w układzie oddechowym można podzielić na trzy typy:

  1. lek;
  2. fizjoterapia;
  3. chirurgiczny.

Interwencja chirurgiczna jest przepisywana w leczeniu infekcji paciorkowcowych powikłanych ropnym zapaleniem migdałków, przewlekłym zapaleniem węzłów chłonnych, zapaleniem migdałków itp. Jeśli ogniska ropnego zapalenia nie zostaną wyeliminowane na czas, z czasem bakterie chorobotwórcze doprowadzą do ciężkiego zatrucia organizmu i rozwoju poważniejszych powikłań - zespołu wstrząsu toksycznego, reumatoidalnego zapalenia stawów, zapalenia wsierdzia.

Antybiotyki ogólnoustrojowe

Antybiotyki stanowią podstawę leczenia farmakologicznego flory paciorkowcowej w gardle. Zawierają składniki, które albo zakłócają replikację (kopiowanie) DNA patogenu, albo niszczą ich struktury komórkowe. Przejście kursu terapii przeciwdrobnoustrojowej pozwala wyeliminować bakterie beztlenowe nie tylko w narządach laryngologicznych, ale także w całym organizmie, co zapobiega rozwojowi ogólnoustrojowego stanu zapalnego, tj. posocznica.

Na początkowych etapach rozwoju infekcji pacjentowi przepisuje się leki penicylinowe. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna na leki, do schematu leczenia zostaną włączone makrolidy lub cefalosporyny. Standardowy przebieg terapii przeciwdrobnoustrojowej trwa nie dłużej niż 7-10 dni.

Nie można przedwcześnie przerwać leczenia lub zmienić dawki leków bez zalecenia lekarza, ponieważ może to prowadzić do nawrotu ropnego zapalenia w gardle.

W zależności od ciężkości choroby laryngologicznej pacjentowi można przepisać antybiotyki w postaci tabletek lub roztworów do wstrzykiwań. Do niszczenia paciorkowców zwykle stosuje się takie leki ogólnoustrojowe, jak:

  • „Spiramycyna”;
  • ceftriakson;
  • „Amoksyklaw”;
  • „Makropen”;
  • Azytral;
  • Fortum.

Podczas przyjmowania doustnych leków przeciwdrobnoustrojowych niepożądane jest rezygnacja ze stosowania probiotyków. Pozwalają przywrócić prawidłową mikroflorę w jelicie, a tym samym zapobiegają spadkowi ogólnej odporności. Podczas przechodzenia terapii przeciwdrobnoustrojowej zaleca się stosowanie "Bifiform", "Linex" lub "Apocil".

Lokalne antybiotyki

Streptococcus w gardle wywołuje ropne zapalenie błon śluzowych nie tylko krtani, ale także jamy nosowej. Dlatego oprócz antybiotyków ogólnoustrojowych często stosuje się miejscowe środki przeciwdrobnoustrojowe w postaci aerozoli, roztworów do płukania, kropli do nosa itp. Szybko niszczą patogeny bezpośrednio w ogniskach zapalnych, przyspieszając w ten sposób proces gojenia.

Skuteczne preparaty miejscowe o wyraźnych właściwościach antyseptycznych i przeciwdrobnoustrojowych obejmują:

  • „Bioparoks”;
  • Grammidin Neo;
  • „Heksoralna”;
  • Sebidin;
  • Rinza Lorsept.

Miejscowe antybiotyki działają powierzchownie, dlatego mogą być stosowane jedynie jako uzupełnienie leków ogólnoustrojowych.

Powyższe środki można stosować w leczeniu bakteryjnego zapalenia gardła, zapalenia migdałków, zapalenia krtani, nieżytu nosa, zapalenia zatok i innych ostrych stanów zapalnych narządów ENT. Należy rozumieć, że niektóre leki miejscowe zawierają substancje zapachowe i barwniki, które powodują reakcje alergiczne. Dlatego w przypadku leczenia infekcji paciorkowcami u dzieci, przed wykorzystaniem środków należy skonsultować się z lekarzem.

Spłucz środkiem antyseptycznym

Ropne zapalenie migdałków to poważna choroba występująca na tle rozwoju flory paciorkowcowej w migdałkach. Ropne zapalenie gruczołów może powodować rozwój zapalenia przykręgosłupów lub ropnia gardła. Aby zapobiec stanom zapalnym tkanek okołowierzchołkowych, do schematu leczenia włączone są antyseptyczne roztwory do płukania. Dlaczego są dobre?

Środki antyseptyczne pomagają dezynfekować błony śluzowe i oczyszczać migdałki z treści ropnej. Systematyczne mycie części ustnej gardła i migdałków środkami dezynfekcyjnymi może znacznie zmniejszyć liczbę bakterii chorobotwórczych w zmianach, a tym samym przyspieszyć proces gojenia tkanek. Zaleca się leczenie paciorkowcowego bólu gardła lekami takimi jak:

  • chlorofillipt;
  • Ingalipt;
  • „Heksoralna”;
  • „Powidon-jod”;
  • Chlorheksydyna.

Przed użyciem wskazane jest ogrzanie roztworów do płukania do temperatury pokojowej, aby zapobiec miejscowej hipotermii narządu laryngologicznego.

Regularne oczyszczanie błony śluzowej z lepkiej płytki nazębnej i ropy stwarza niekorzystne warunki do rozmnażania paciorkowców. Jeśli myjesz się co najmniej 3-4 razy dziennie, główne objawy zapalenia migdałków znikną w ciągu 4-5 dni.

Wykrztuśne

Suchy kaszel jest jednym z objawów rozwoju infekcji paciorkowcami w układzie oddechowym. Aby zmniejszyć lepkość plwociny i ułatwić jej wydalanie, pacjentowi przepisuje się mukolityki. Środki wykrztuśne zwiększają płynność nie tylko plwociny, ale także ropnego wysięku, który gromadzi się w ogniskach zapalnych. Przyjmowanie mukolityków pomaga usunąć ropny śluz z krtani i jamy nosowej.

Aby znormalizować skład biochemiczny śluzu i zmniejszyć jego gęstość, zwykle używają:

  • „Fluimucyl”;
  • „Mukaltin”;
  • Flawowany;
  • „Serwent”;
  • „Lazolvan”.

Za pomocą środków wykrztuśnych można leczyć zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok itp. Usunięcie śluzu, który zawiera dużą liczbę paciorkowców, może zwiększyć miejscową odporność, a tym samym przyspieszyć proces gojenia.

Leki przeciwhistaminowe

Jak leczyć infekcje paciorkowcowe? Należy zauważyć, że flora paciorkowców powoduje reakcje zakaźne i alergiczne w drogach oddechowych. Innymi słowy, produkty przemiany materii paciorkowców wywołują alergie, w wyniku których pęcznieją błony śluzowe. Aby zmniejszyć nasilenie reakcji alergicznych, wskazane jest stosowanie leków przeciwhistaminowych.

Leki przeciwalergiczne są obowiązkowo włączone do schematu leczenia chorób laryngologicznych u małych dzieci. Organizm dziecka jest podatny na alergię, dlatego bez przyjmowania odpowiednich leków możliwe jest, że w gardle rozwinie się zwężenie, a w niektórych przypadkach nawet uduszenie. Objawy alergii stymulują syntezę tzw. mediatorów stanu zapalnego, które znacznie zwiększają nasilenie reakcji zapalnych w układzie oddechowym.

Aby złagodzić przebieg zapalenia bakteryjnego, pacjentowi przepisuje się:

  • loratadyna;
  • Fenistil;
  • Ebastin;
  • „Tsetrin”;
  • „Akrywastyna”.

Niektórych leków przeciwalergicznych nie należy stosować w połączeniu z antybiotykami, ponieważ może to prowadzić do zaburzeń układu sercowo-naczyniowego.

W czasie ciąży nie zaleca się stosowania leków przeciwhistaminowych, które obniżają napięcie mięśniowe lub powodują pobudzenie psychoruchowe.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych, kobiety w ciąży mogą stosować tylko klemastynę lub feksofenadynę.

NLPZ

NLPZ to niesteroidowe leki przeciwzapalne, które można stosować w leczeniu infekcji paciorkowcami. Mają wyraźne właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, co pomaga zlikwidować ostry ból gardła, obrzęk błon śluzowych i wysoką temperaturę.

Wybierając leki dla dzieci, skupiają się głównie na prawdopodobieństwie wystąpienia reakcji alergicznych. W tej chwili tylko dwa leki spełniają wszystkie kryteria bezpieczeństwa - "Paracetamol" i "Ibuprofen". W leczeniu osób dorosłych poszerza się asortyment farmaceutycznych leków przeciwzapalnych. Aby zmniejszyć nasilenie objawów stanu zapalnego, możesz użyć:

  • Strepfen;
  • Nurofen;
  • Tenflex;
  • Oralsept;
  • Flurbiprofen.

NLPZ zawierają substancje, które zakłócają produkcję enzymu cyklooksygenazy. To on bierze udział w syntezie serotoniny i histaminy, które są mediatorami stanu zapalnego. Należy jednak pamiętać, że leki niesteroidowe mogą być stosowane jedynie jako uzupełnienie podstawowej antybiotykoterapii.

Terapia KUF

KUF-terapia jest jedną z metod fototerapii, podczas której jama nosowa i krtań i gardło są napromieniane krótkofalowym promieniowaniem ultrafioletowym (KUV). Terapia światłem jest jednym z najskuteczniejszych zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu zakaźnego zapalenia. Promieniowanie UF ma destrukcyjny wpływ na struktury komórkowe paciorkowców, co prowadzi do ich śmierci, a tym samym do zmniejszenia reakcji zapalnych.

Wskazania do fototerapii to:

  • zapalenie migdałków;
  • przewlekły nieżyt nosa;
  • zapalenie ksenoidalne;
  • zapalenie zatok przynosowych;
  • zapalenie zatok;
  • zapalenie sitowia;
  • zapalenie krtani.

Jak promieniowanie KUV wpływa na organizm? Promienie ultrafioletowe wywołują mutacje w genomie paciorkowców, w wyniku których ich DNA traci zdolność do replikacji. Naruszenie funkcji rozrodczej bakterii nieuchronnie prowadzi do ich śmierci i zmniejszenia nasilenia objawów zatrucia - utraty apetytu, bólów głowy, chronicznego zmęczenia, apatii itp.

Ważny! Nie można uciekać się do fototerapii z zaburzeniami krążenia mózgowego i zaburzeniami psychicznymi.

Aby osiągnąć wyraźną poprawę samopoczucia, fizjoterapia prowadzona jest na kursach. W leczeniu ostrego zapalenia gardła zaleca się przeprowadzenie co najmniej 10-15 sesji terapii KUF. Ze względu na to, że promieniowanie krótkofalowe działa bakteriobójczo, immunostymulująco i przeciwzapalnie, efekt fizjoterapii będzie widoczny po 3-4 zabiegach.

Etnonauka

Medycyna alternatywna jest stosowana jako dodatek do tradycyjnych metod leczenia bakteryjnych infekcji gardła. Aby zmniejszyć liczbę paciorkowców w drogach oddechowych, stosuje się roztwory do płukania na bazie rumianku, eukaliptusa, echinacei, dzikiej róży, chmielu itp.

Sanacja jamy ustnej i gardła normalizuje procesy redoks w tkankach, a tym samym przyspiesza regenerację dotkniętych błon śluzowych. Aby przygotować roztwór antyseptyczny, możesz użyć następujących przepisów:

  1. za pomocą blendera zmiel 20 g suchego sznurka i zalej go ½ wrzącej wody; płukać gardło napiętym naparem 3-4 razy dziennie;
  2. posiekaj chmiel i przykryj 2 łyżkami. l. surowce ½ ciepłej wody; doprowadzić płyn do wrzenia i przecedzić przez gazę;
  3. 15 g kory wierzby zalać 300 ml wody i zagotować; dodaj 2-3 krople olejku z rokitnika do odcedzonego bulionu.

Świeża cebula i czosnek mają właściwości immunostymulujące. Zaleca się je spożywać podczas posiłków w oczekiwaniu na choroby sezonowe. Warzywa zawierają fitoncydy i garbniki, które hamują aktywność oportunistycznych drobnoustrojów, co znacznie zmniejsza ryzyko bakteryjnego zapalenia błony śluzowej gardła.