Migdałki podniebienne lub migdałki są jedną z najważniejszych barier immunologicznych znajdujących się w jamie ustnej gardła. Utrzymanie czynnościowej czynności gruczołów jest niezwykle ważne – szczególnie w dzieciństwie, kiedy mechanizmy obrony immunologicznej nie są jeszcze w pełni wykształcone. Dlatego obawy o zdrowie migdałków są w pełni uzasadnione; jeśli podczas badania gardła (faryngoskopia) w migdałkach widoczne są dziury, nie można tego uznać za wariant normy. Dlaczego w tkance migdałków pojawiają się dziury i co robić w takim przypadku?
Powoduje
Migdałki podniebienne są dostępne do szybkiego zbadania, dzięki czemu pacjent może zwrócić uwagę na obecność kieszonek lub dziur na ich powierzchni. Mogą być puste bez zawartości; również w świetle kieszeni często widać ropne zatyczki. Co oznacza ten objaw? Wśród prawdopodobnych powodów:
- Ostra infekcja.
Kieszenie w migdałkach pozostają po przeniesionym zakażeniu o charakterze wirusowym lub bakteryjnym, widoczne są zarówno w okresie ostrym, jak i w okresie rekonwalescencji (rekonwalescencji).
- Przewlekłe zapalenie migdałków.
To jest najczęstsze wyjaśnienie dziur. Gruczoł z zapaleniem migdałków jest w stanie zapalnym, może być powiększony, zawiera ropne korki i płynną ropę w lukach. Proces zapalny jest obustronny.
Warto zwrócić uwagę nie tylko na stan migdałków, ale także na stan ogólny. Częste nawroty zapalenia migdałków, skłonność do przeziębień, nawracający ból gardła i podgorączkowa temperatura ciała bez zaostrzenia dławicy są charakterystycznymi objawami przewlekłego procesu zapalnego.
Algorytm działań
Bez względu na przyczynę pojawienia się dziur w migdałkach potrzebujesz:
- monitorować higienę jamy ustno-gardłowej;
- rzucić palenie, alkohol, drażniące, kruszące się jedzenie;
- terminowe leczenie procesów zakaźnych i zapalnych w gardle;
- nie próbuj samodzielnie wyjmować zatyczek z kieszeni migdałków palcami, pęsetą.
Główną skargą pacjentów, którzy mają dziury w migdałkach, jest niepokój związany z gromadzeniem się resztek jedzenia, dyskomfort i nieświeży oddech. Dlatego ważne jest monitorowanie czystości migdałków:
- pić wystarczającą ilość płynów;
- płukać gardło po jedzeniu.
Do higienicznego płukania używana jest czysta ciepła woda, bez recepty nie są pokazywane środki antyseptyczne.
Próba wyjmowania jedzenia z improwizowanymi przedmiotami nie jest tego warta. Prowadzi to do urazu błony śluzowej, rozprzestrzeniania się procesu zapalnego - i. w konsekwencji do pojawienia się nowych dziur. Istnieje również ryzyko dodatkowej infekcji.
Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków
Wśród metod leczenia przewlekłego zapalenia migdałków są:
- Konserwatywny (przeciwbakteryjny, przeciwzapalny, fizjoterapeutyczny).
- Operacyjny (wycięcie migdałków, czyli usunięcie migdałków podniebiennych).
Antybiotyki (Augmentin, Ceftriakson) są wskazane tylko w przypadku zaostrzenia dławicy piersiowej. Podstawą leczenia zachowawczego jest mycie migdałków środkami antyseptycznymi (chloroheksydyna, furacilina). Stosuje się również płukanie gardła z naparem z rumianku, nagietka, immunomodulatorów (IRS-19). Fizjoterapia obejmuje laseroterapię, magnetoterapię.
Wybór leczenia zależy od postaci choroby. Migdałki są ogniskiem przewlekłej infekcji, a jeśli są usiane dziurami i ropnymi czopami, jest mało prawdopodobne, aby można było wyleczyć pacjenta zachowawczo. Tylko lekarz może potwierdzić jakiekolwiek założenia dotyczące powstawania dziur w migdałkach po obiektywnym badaniu, ankiecie.
