Kardiologia

Nagła śmierć wieńcowa: przyczyny i zapobieganie

Nagła śmierć wieńcowa (SCD) jest spowodowana zatrzymaniem krążenia w wyniku patologii pochodzenia kardiogennego lub niekardiogennego. Głównym powodem jest naruszenie kurczliwej funkcji serca i dysocjacji elektromechanicznej. Aktywność serca zatrzymuje się nagle lub w ciągu kilku godzin. Ponad 80% zgonów diagnozuje się u osób z chorobą niedokrwienną, miażdżycą i arytmią w historii. W przypadku zatrzymania krążenia jedyną metodą ratunku przed nagłą śmiercią są zabiegi resuscytacyjne.

Przyczyny nagłej ostrej śmierci wieńcowej

Nagła śmierć wieńcowa rozwija się, gdy skurcze serca ustają w wyniku jego porażki o różnej etiologii i genezie. W sercu patogenezy zostaje zahamowana funkcja pompowania i przepływ krwi, dochodzi do niedokrwienia, hipoksji lub arytmii. Czynniki te powodują dysocjację elektromechaniczną - stan, w którym nie dochodzi do mechanicznego skurczu przedsionków i komór serca, ale aktywność elektryczna jest zachowana. Prowadzi to do śmierci klinicznej, w której można przywrócić osobę do życia tylko za pomocą resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Wiele czynników może wywołać śmiertelny skutek. Według najnowszej klasyfikacji głównymi przyczynami ostrej śmierci wieńcowej są choroby sercowe. Poniżej znajduje się ich lista:

  • przewlekła choroba niedokrwienna na tle miażdżycy i choroby wieńcowej;
  • ciężka dusznica bolesna;
  • stan dysfunkcji lewej komory serca, uszkodzenie naczyń wieńcowych;
  • poprzedni atak serca;
  • powtarzający się zawał serca, zwłaszcza w okolicy dolnej ściany;
  • nagły atak arytmii;
  • szybki wzrost migotania komór;
  • tachykardia komór z brakiem tętna;
  • nagły wyraźny atak skurczu naczyń krwionośnych serca;
  • zatrucie lekami nasercowymi lub truciznami;
  • asystolia z brakiem aktywności elektrycznej;
  • wtórna dysocjacja elektromechaniczna w wyniku choroby zakrzepowo-zatorowej lub tamponady osierdzia, rozpoznana patologicznie;
  • krytyczna hipowolemia, hipokalcemia lub hiperkalcemia;
  • postępująca toksemia, kwasica metaboliczna.

Kto jest narażony: czynniki ryzyka

Procesy zaburzeń pobudliwości, kurczliwości mięśnia sercowego oraz zaburzeń toksyczno-metabolicznych prowadzą do nagłej śmierci sercowej. Ryzyko niebezpiecznej patologii zwiększają pewne czynniki, takie jak:

  1. Systematyczne spożywanie alkoholu w dużych dawkach oraz palenie papierosów.
  2. Postępująca niewydolność serca i odmowa jej leczenia.
  3. Nadwaga, wysoki poziom cholesterolu i zmiany w profilu lipidowym krwi.
  4. Obecność miażdżycy, arytmii, przebytej choroby niedokrwiennej serca, rozległego przezściennego zawału serca poniżej 12 miesięcy. Powrót.
  5. Zespół metaboliczny, patologia endokrynologiczna, narkomania.

Najczęściej ICD rozwija się w chorobie wieńcowej w grupie wiekowej 35-75 lat, głównie u mężczyzn. Bardziej podatne na pacjentów z zawałem mięśnia sercowego o dużej ogniskowej w ciągu ostatnich 10 miesięcy. Należy pamiętać, że zatrzymanie krążenia nie zawsze jest śmiertelne i potencjalnie odwracalne, dlatego jedyną metodą ratunku jest doraźne leczenie nagłej śmierci wieńcowej.

Zapobieganie kryzysom: co robić?

Biorąc pod uwagę główne przyczyny rozwoju nagłej śmierci kardiogennej, profilaktyka obejmuje działania mające na celu wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie chorób serca, naczyń krwionośnych oraz współistniejących stanów patologicznych. Należy również zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie występowaniu takich patologii:

  1. Miażdżyca i dyslipidemia, przestrzeganie prawidłowego odżywiania, zmniejszenie ilości tłustych potraw, spożycie alkoholu.
  2. Otyłość, zespół metaboliczny w obecności cukrzycy, ograniczenie spożycia słodkich, prostych węglowodanów, tłuszczów nasyconych.
  3. Choroby serca, ograniczenie spożycia soli, zaprzestanie palenia.

Dodatkowo polecane:

  1. Terminowe leczenie złośliwych arytmii, postępującej dławicy piersiowej.
  2. W przypadku patologii serca regularne badanie z EKG, EchoCG, monitorowaniem Holtera.
  3. Hospitalizacja w klinice z pierwotnym pogorszeniem stanu.

Algorytm pomocy ofierze

Dzięki VKS państwo rozwija się niezwykle szybko. Resuscytacja jest wymagana, jeśli dana osoba nie ma świadomości, oddechu i tętna, rozszerzone źrenice nie reagują na światło. Ustalenie oznak życia i wezwanie karetki pogotowia należy wykonać w ciągu 10-15 sekund, w przeciwnym razie nie będzie możliwe uratowanie przed zatrzymaniem krążenia. Kolejność wykonywania według standardowego schematu resuscytacji krążeniowo-oddechowej według algorytmu CAB:

  1. Przywrócenie krążenia krwi metodą uciśnięć klatki piersiowej.
  2. Zapewnienie dostępu do dróg oddechowych i ich drożności.
  3. Wznowienie dostępu tlenu przez sztuczne oddychanie.

Wczesne rozpoczęcie i przestrzeganie zaleceń zwiększa ryzyko ratunku po zatrzymaniu krążenia. Algorytmy działań zostały szerzej przedstawione w artykule „Zasady wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej”.

Resuscytacja medyczna obejmuje rejestrację czynności serca na kardiogram, defibrylację w razie potrzeby, intubację i sztuczną wentylację płuc z dotlenieniem, cewnikowanie, masaż serca i koronarografię pod kontrolą stanu pacjenta.

Wnioski

Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać nagłą śmierć wieńcową. W 85% przypadków zatrzymanie akcji serca jest rejestrowane u pacjentów z historią patologii serca i obecnością dziedzicznej predyspozycji. Biorąc pod uwagę wysokie ryzyko zgonu z powodu VKS, należy zwrócić szczególną uwagę na zasady zapobiegania i zapobiegania niebezpiecznemu stanowi, obserwować regularność badań przez lekarza pierwszego kontaktu i kardiologa.