Małżowina uszna jest prawie w całości chrząstką. Kształt ucha zewnętrznego, który ma dość złożony kształt, w postaci lejka, zależy od jego reliefu. Należy zauważyć, że budowa narządu słuchu jest indywidualna dla każdej osoby. Przewód słuchowy, będący kontynuacją chrząstki muszli, również składa się z tkanki chrzęstnej. Ma kształt rynny otwieranej jednocześnie do tyłu i do góry.
Z powyższego wynika, że chrząstka ucha leży pod zewnętrzną częścią narządu słuchu. Rozważmy bardziej szczegółowo jego strukturę anatomiczną i funkcje, które pełni.
Z czego składa się chrząstka ucha?
Chrząstka ucha prawie w całości składa się z określonej tkanki zwanej chrząstką. Jest reprezentowany przez komponenty 2 typów:
- niekomórkowe;
- komórkowy.
Trzeba powiedzieć, że podstawą tkanki chrzęstnej są właśnie elementy niekomórkowe. Stanowią jej najważniejsze i funkcjonalne ogniwo. Z kolei te komponenty dzielą się na:
- struktury (rozróżnia kolagen i sprężystość);
- substancja podstawowa.
Struktura kolagenu składa się ze specjalnego białka – kolagenu. Nawiasem mówiąc, jest to prawdziwy budulec dla wszystkich struktur włóknistych obecnych w tkance chrzęstnej - molekuł, mikrofibryli, fibryli i wreszcie włókien. Jeśli chodzi o elastyczną strukturę, to występuje w zewnętrznej części ucha:
- amorficzna elastyna;
- mikrofibryle (plastik);
- włókna i fibryle - elastyczne;
- cząsteczki substancji takich jak elastyczna glikoproteina i elastyna.
Zarówno niekomórkowe, jak i komórkowe składniki tworzące chrząstkę ucha wydają się unosić w podstawowej substancji, jaką jest środowisko metaboliczne. Pełni funkcję integracyjną i buforującą. Konsystencja przypomina żel. Składa się z proteoglikanów i wody, które zatrzymują i przez którą przebiegają wszystkie procesy metaboliczne.
Ważnym składnikiem tkanki chrząstki ucha jest tzw. przestrzeń międzykomórkowa między włóknami a komórkami – macierz. To cały zunifikowany system pewnego rodzaju kanałów. Ich ściany reprezentuje struktura włóknista. Pod mikroskopem pojawiają się w postaci małych rurek, okrągłych wgłębień i szczelin. Ten system kanałów jest wypełniony wspomnianą już substancją podstawową. Jeśli składniki niekomórkowe są uważane za pierwsze i podstawowe ogniwo w tkance chrzęstnej, wówczas macierz jest uważana za drugie ogniwo. Poprzez kanały tej przestrzeni, pod wpływem nacisku wywieranego mechanicznie, a także sił osmozy i naczyń włosowatych, przemieszcza się płyn śródmiąższowy. Dzięki nieprzerwanemu procesowi tego procesu zapewniony jest pełnoprawny metabolizm i biomechanika tkanki chrzęstnej ucha.
W odniesieniu do składników komórkowych należy zauważyć, że bezpośrednio budują one tkankę chrzęstną, a także aktywnie uczestniczą w jej ciągłej regeneracji i późniejszej odbudowie. Tak więc prezentowane są te komponenty:
- komórki kambium;
- chondroblasty;
- chondrocyty
W ten sposób staje się jasne, że chrząstka tworząca małżowinę uszną i przewód słuchowy zewnętrzny należy do chrząstki elastycznej, która posiada wszystkie właściwości niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tej części ucha.
Znajomość jego wewnętrznej struktury jest ważna dla zrozumienia procesów w nim zachodzących oraz umiejętności odróżniania normalnego od patologicznego.
Funkcje
Chrząstka ucha ma 3 główne funkcje:
- utrzymuje stały kształt małżowiny usznej;
- bierze udział w rozwoju i wzroście tkanki kostnej (w zasadzie jest jej poprzednikiem);
- biomechaniczny - wykonywany dzięki takim właściwościom tkanki chrzęstnej jak jędrność i elastyczność.
Post factum
Jak widać, budowa anatomiczna chrząstki ucha jest bardzo złożona. Jego integralność i prawidłowe funkcjonowanie są niezwykle ważne dla prawidłowego funkcjonowania narządu słuchu i ogólnego samopoczucia. Dlatego osoby, które chcą przekłuć chrząstkę w uchu, powinny być świadome wszystkich możliwych zagrożeń związanych z tą procedurą. Każde naruszenie jego integralności może prowadzić do niekorzystnych konsekwencji.
Aby chrząstka ucha mogła w pełni wykonywać wszystkie swoje funkcje, należy uważnie monitorować higienę małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego, a także dokładnie rozważyć za i przeciw przed podjęciem decyzji o zabiegu przekłucia.