Blokada wiązki His i inne zaburzenia przewodzenia śródkomorowego serca

Co to jest

Zwykle impuls pochodzi z węzła zatokowego prawego przedsionka, gdzie wpływa do niego żyła główna górna. Ponadto fala biegnie wzdłuż przedsionków i znajduje się w następnym punkcie kontrolnym - węźle lokalizacji przedsionkowo-komorowej. Od tego momentu podniecenie przechodzi przez wiązkę Jego i stopniowo rozprzestrzenia się na wierzchołek.

Jego włókna to specjalne komórki przegrody międzykomorowej, które tworzą trzy gałęzie. Prawa noga (RNPG) dostarcza sygnały do ​​ścian prawej komory. Po lewej stronie (LNPG), podzielonej na przednią i tylną gałąź, znajduje się pokrycie lewej komory. Na końcu gałęzie dzielą się na włókna Purkinjego. Taka struktura pozwala na prowadzenie impulsu bez strat i zapewnia sprawne funkcjonowanie serca.

Przewodnictwo jest spowolnione i zepsute - czy jest jakaś różnica?

W zdrowym narządzie impulsy przemieszczają się od góry do dołu w ustalonym rytmie, z wymaganą szybkością. W przypadku patologii ich zachowanie jest spowolnione lub zakłócone. Jeśli sygnał jest zahamowany, pobudzenie osiąga punkt końcowy, ale proces ten jest wolniejszy. Jeśli przewodzenie jest naruszone, impuls zostaje przerwany w określonym obszarze lub jest całkowicie nieobecny.

Naruszenie i opóźnienie przewodzenia śródkomorowego występuje w różnym wieku. Nie możemy jednoznacznie ocenić, jak często ta patologia jest wykrywana. Niewydolność układu przewodzącego serca często pozostaje bezobjawowa i jest rejestrowana przypadkowo podczas badania profilaktycznego. Według literatury medycznej różnego rodzaju zaburzenia przewodzenia diagnozowane są głównie po 50 latach (5–7% przypadków). Po 60-70 latach wykrywalność takich stanów sięga 30%.

Niewydolność przewodzenia śródkomorowego należy do grupy bradyarytmii. Do tej samej kategorii należą zaburzenia przewodzenia wewnątrzprzedsionkowego. Przyczyny i objawy rozwoju tych stanów są podobne. Dokładną diagnozę można postawić dopiero po badaniu.

Przyczyny rozwoju patologii

Wszystkie możliwe przyczyny niepowodzenia można podzielić na dwie duże grupy: sercową - spowodowaną patologią serca i niesercową - wywołaną innymi zaburzeniami.

Czynniki sercowe:

• wady serca;
• zawał mięśnia sercowego;
• zapalenie mięśnia sercowego;
• niedokrwienie serca;
• kardiomiopatia;
• miażdżyca naczyń wieńcowych;
• konsekwencje wcześniejszych interwencji chirurgicznych (na przykład z powodu wymiany zastawki, ablacji cewnika o częstotliwości radiowej).

Czynniki niekardiologiczne:

• dystonia wegetatywno-naczyniowa;
• problemy endokrynologiczne: niedoczynność tarczycy, cukrzyca cukrowa;
• zaburzenia układu oddechowego z niedotlenieniem tkanek - skurcz oskrzeli, przewlekłe zapalenie;
• nieracjonalne przyjmowanie leków;
• nadciśnienie tętnicze;
• zatrucie alkoholowe;
• brać narkotyki;
• ciąża.

Awaria sygnału nie zawsze wskazuje na patologię. Na przykład zaburzenie przewodzenia częściowego wzdłuż prawej gałęzi pęczka Hisa jest uważane za wariant normy, charakterystyczny dla poszczególnych młodych ludzi.

Naruszenie przewodzącej funkcji mięśnia sercowego może być trwałe i przemijające. Tymczasowe „problemy” ujawniają się na tle wysiłku fizycznego (na przykład treningu i zawodów). Jeśli po odpoczynku sytuacja wróci do normy, nie ma powodów do obaw. Ale jeśli problem będzie się powtarzał, a zmiany są widoczne na EKG, musisz zostać zbadany przez specjalistę.

Objawy: co najczęściej martwi człowieka

Niewydolność przewodzenia śródkomorowego nie ma specyficznych objawów. Często ten stan pozostaje nierozpoznany przez długi czas. Pacjent na nic nie skarży się, a problem ujawnia się przypadkiem - podczas badania lekarskiego, poddawania się badaniu lekarskiemu przed rozpoczęciem pracy lub nauki, służby w wojsku, przed operacją itp.

Możliwe oznaki patologii:

• uczucie „zamrożenia” w klatce piersiowej;
• przerwy w pracy serca - pojawienie się niezwykłych skurczów;
• spowolnienie akcji serca;
• duszność;
• uczucie braku tchu;
• zawroty głowy;
• niepokój, niepokój.

Wraz z postępem procesu rozwija się zespół Morgagni-Adams-Stokes (MAS). Na początku ataku pacjent blednie i traci przytomność. Po poprawie stanu zaczerwienienie skóry utrzymuje się. Epizody te trwają 1–2 minuty i są spowodowane niewystarczającym dopływem krwi do mózgu na tle gwałtownego spadku pojemności minutowej serca. Zwykle nie obserwuje się powikłań neurologicznych.

Klasyfikacja

W zależności od lokalizacji procesu rozróżnia się następujące rodzaje blokad:

1. Jednowiązkowa - opóźnienie sygnału rejestrowane jest tylko w jednej z gałęzi wiązki. W związku z tym wykryto blokadę prawej komory lub zaburzenia pracy lewej komory.
2. Dwie wiązki - dwie gałęzie nie działają - obie lewe nogi lub jedna lewa i prawa.
3. Trójwiązkowa - opóźnienie impulsu obserwuje się we wszystkich trzech gałęziach.

Ze względu na charakter naruszeń rozróżnia się je:

• Niepełna blokada. Przewodzenie impulsów jest powolne, ale zostaje zachowane. Pobudzenie mięśnia sercowego następuje z powodu nienaruszonych gałęzi. Ten stan występuje u zdrowych osób, ale może również wskazywać na patologię. Zmiany są zwykle wykrywane przypadkowo na EKG. Pacjenci nie mają żadnych dolegliwości, czasami pojawia się ogólne osłabienie, zwiększone zmęczenie.
• Całkowita blokada. Impulsy nie docierają do komór dolnych. Istnieje duże prawdopodobieństwo zatrzymania akcji serca na tle bradykardii. Stanowi temu towarzyszą oczywiste objawy kliniczne.

Według rodzaju naruszeń istnieją:

• Zmiany ogniskowe obserwuje się w niektórych obszarach mięśnia sercowego bliżej włókien Purkinjego, impuls częściowo przechodzi przez komory.
• Zmiany arboryzacji - transmisja sygnału jest zachowana we wszystkich częściach układu przewodzącego, z wyjątkiem jego końcowych sekcji.

Diagnoza: objawy EKG i Holtera

Elektrokardiografia jest główną metodą diagnozowania procesu patologicznego. Naruszenie przewodzenia śródkomorowego w EKG objawi się określonymi objawami.

Blokada prawego serca korowego prowadzi do rozszerzenia i deformacji (odpryskiwania) zespołu QRS. Takie zmiany są określane przez odpowiednie odprowadzenia klatki piersiowej.

Lewostronna blokada również rozszerza i deformuje zespół QRS, ale objawy patologiczne są wykrywane przez lewe odprowadzenia klatki piersiowej. Jeśli dotyczy to lewej gałęzi przedniej, występuje odchylenie osi elektrycznej serca w lewo. Rozpoznanie można potwierdzić, porównując fale EKG - w drugim i trzecim odprowadzeniu S będzie wyższe niż R. Jeśli impulsy nie przechodzą przez lewą tylną gałąź, to oś odchyla się w prawo, S jest wyższe niż R w pierwszej kolejności.

Na szczególną uwagę zasługuje blokada serca o niespecyficznym formacie. EKG ujawnia zmiany, które nie odpowiadają określonej patologii. Na przykład zespół QRS zmienia się - rozszczepia się i odkształca bez rozszerzania. Takie objawy obserwuje się przy miejscowym uszkodzeniu tkanek serca na tle zawału serca, procesu zapalnego itp.

Dodatkowych informacji dostarczają następujące metody badawcze:

• echokardiografia serca;
• RTG płuc;
• testy funkcjonalne;
• Tomografia komputerowa.

Podczas holterowskiego monitorowania EKG uzyskujemy istotne informacje o pracy mięśnia sercowego. Badania trwają 24 godziny. Ta metoda pozwala na ciągłą rejestrację sygnałów i identyfikację naruszeń, które nie są widoczne na konwencjonalnym kardiogramie. Na takim zapisie odnotowuje się zmiany, które zachodzą nie tylko w spoczynku, ale także podczas ruchu, aktywności fizycznej. Kompaktowy rejestrator jest przymocowany do paska. Pacjent prowadzi normalne życie, a system rejestruje pracę serca w trybie ciągłym.

Ważne jest, aby zrozumieć: sukces diagnozy będzie bezpośrednio zależał od tego, czy blokada jest trwała, czy przejściowa i jak często występują ataki w tym drugim przypadku. Jeśli zaburzenia przewodzenia są odnotowywane codziennie, codzienne monitorowanie pokaże to na EKG. Czasami wymagana jest kontrola kardiogramu trwającego 7-30 dni.

Zasady leczenia

Umiarkowane zaburzenia przewodzenia nie wymagają leczenia. Niepełna blokada w prawej gałęzi Jego wiązki nie jest groźna. W takiej sytuacji zalecamy wizytę u kardiologa, coroczne badanie lekarskie i wykonanie EKG. Ale dzieje się tak, jeśli pacjent nie ma innych skarg ani współistniejącej patologii. W przypadku wykrycia odchyleń wskazana jest odpowiednia terapia.

Blok lewej komory jest bardziej niebezpieczny. Na jego tle częściej rozwijają się naruszenia przepływu krwi i niewydolność serca. Zalecamy przyjmowanie glikozydów nasercowych, leków przeciwarytmicznych i innych. Schemat terapii ustalany jest indywidualnie na podstawie ciężkości stanu, wieku pacjenta i chorób współistniejących.

Ważne jest, aby wiedzieć: nie opracowano specyficznego leczenia blokady dokomorowej. Proponowane leki tylko zwiększają pobudzenie tkanek serca, ale nie eliminują przyczyny. Konieczne jest leczenie podstawowej patologii - tej, która spowodowała awarię systemu przewodzącego. To jedyny sposób na spowolnienie postępu choroby.

W przypadku nieskuteczności farmakoterapii lub ciężkiego stanu chorego sugeruje się leczenie chirurgiczne. Instalowany jest rozrusznik serca - urządzenie narzucające własny rytm serca. Wszczepione urządzenie zapewnia nieprzerwaną pracę mięśnia sercowego.

Zapobieganie zaburzeniom przewodzenia w sercu nie zostało jeszcze opracowane. Nie zwlekaj z leczeniem, unikaj czynników ryzyka. Zmniejszy to szanse na rozwój patologii. Aby zidentyfikować problem na czas, regularnie poddawaj się badaniom profilaktycznym u terapeuty z oceną EKG (w razie potrzeby).