Zapalenie gardła może być ostre i przewlekłe, co determinuje objawy choroby i taktykę leczenia. Objawy kliniczne zależą również od charakteru zmian zachodzących w błonie śluzowej narządu. W zależności od zmian morfologicznych rozróżnia się kilka postaci zapalenia gardła.
Nieżytowe zapalenie gardła to zapalenie wyściółki gardła, w którym dochodzi do wyraźnego przekrwienia (zaczerwienienia) i wydzielania lepkiego śluzu.
Powoduje
Ostre zapalenie gardła rzadko jest procesem niezależnym. Zwykle taka patologia jest objawem innych chorób, które występują z uszkodzeniem dróg oddechowych, ARVI i infekcjami wieku dziecięcego. Najczęstszą przyczyną rozwoju choroby jest narażenie na patogenne mikroorganizmy. Główną rolę przypisuje się różnym wirusom. Pewna liczba chorób wynika również z działania bakterii. W rzadkich przypadkach (zwykle z towarzyszącą ciężką patologią, długotrwałym stosowaniem antybiotyków) zmiany grzybicze mogą brać udział w rozwoju choroby.
Taki proces może być również przejawem zespołu pozanosowego, gdy podrażnienie gardła jest spowodowane przepływem patologicznych wydzielin wzdłuż jego tylnej ściany. Ostre uszkodzenie gardła można zaobserwować po wystawieniu na działanie pary lub agresywnych chemikaliów. W rzadkich przypadkach przyczyną rozwoju choroby staje się reakcja alergiczna.
Charakterystyka ostrego procesu
Ostre uszkodzenie gardła rzadko występuje w izolacji. Zwykle ostre zapalenie gardła łączy się z uszkodzeniem nosogardzieli lub rozwojem zapalenia krtani. Najczęstsze objawy związane z anginą to:
- ból gardła;
- kaszel;
- złe samopoczucie;
- podwyższona temperatura ciała.
Ostre zapalenie gardła charakteryzuje się symetrycznym uszkodzeniem gardła, ból występuje po obu stronach.
Nasilają się podczas ruchów połykania, zwłaszcza jeśli połykanie nie zawiera pokarmu. Ból może promieniować do ucha lub szyi. To właśnie ból jest pierwszą oznaką rozwoju procesu zapalnego w gardle.
W takim przypadku temperatura może wzrosnąć. Jego wydajność może sięgać 38 stopni. Pacjenci martwią się trudnościami w połykaniu, złym samopoczuciem, brakiem apetytu. W ciągu dnia nasilają się objawy kliniczne, rozwija się kaszel, który w krótkim czasie osiąga maksymalną ekspresję. Na początku choroby jest suchy, potem staje się bardziej wilgotny, może zawierać niewielką ilość białawej plwociny. Po 6-7 dniach objawy ustępują.
Ponieważ objawy ostrego zapalenia gardła mogą rozwijać się w różnych stanach patologicznych, w celu przepisania prawidłowego leczenia należy wyjaśnić charakter zmiany. Główną metodą diagnozowania zmian w gardle jest faryngoskopia. Ta metoda badania wizualnego jest prosta, dostępna i pouczająca, pozwala określić nie tylko lokalizację zmiany, ale także wyjaśnić jej kształt. Nieżytowe zapalenie gardła charakteryzuje się zaczerwienieniem tylnej ściany gardła, łuków podniebiennych, podniebienia twardego i miękkiego. Ze względu na rozwój obrzęku błony śluzowej może wyglądać na lakier. Ta zmiana charakteryzuje się brakiem procesu zapalnego w migdałkach. Wyglądają niezmienione.
Środki terapeutyczne dla ostrego procesu
Choroba charakteryzuje się łagodnym przebiegiem. Stosowanie leków przeciwwirusowych jest niepraktyczne ze względu na ich brak skuteczności i możliwe skutki uboczne.
Leczenie ostrego nieżytowego zapalenia gardła jest objawowe i ma również na celu zmniejszenie stanu zapalnego.
Główne działania terapeutyczne to stosowanie preparatów miejscowych o działaniu przeciwzapalnym, antyseptycznym i przeciwbólowym. Dzięki różnym formom uwalniania, w postaci aerozolu, pastylek do ssania, możliwe jest ich stosowanie u dzieci.
W leczeniu miejscowym u dzieci dopuszcza się stosowanie suchego kompresu na okolice szyi. Rozgrzewający efekt tej procedury pomoże zmniejszyć ból i zmniejszyć stan zapalny. Prowadzenie innych zabiegów fizjoterapeutycznych u dzieci do 5 roku życia jest przeciwwskazane.
W starszych grupach populacji powszechnie stosuje się takie efekty lokalne, jak płukanie i wdychanie. Do tego stosuje się środki antyseptyczne Furacilin, Miramistin, Chlorophyllipt, Rotokan, wywary z ziół o tej samej właściwości. Płukanie sodowe jest szeroko stosowane.
Skuteczność stosowanych leków i procedur będzie niewystarczająca, jeśli nie będziesz przestrzegać prawidłowej diety.
Obecność procesu zapalnego w gardle oznacza wykluczenie z diety drażniących, pikantnych i szorstkich pokarmów. Ponadto warunkiem koniecznym jest spożywanie dużej ilości ciepłych napojów. Preferowana jest alkaliczna woda mineralna, ciepłe mleko.
Cechy przewlekłego przebiegu choroby
Przy nieprawidłowym leczeniu, ekspozycji na inne niekorzystne czynniki choroba może stać się przewlekła. Taki rozwój sytuacji można omówić, jeśli objawy utrzymują się przez trzy tygodnie. Oprócz wpływu drobnoustrojów chorobotwórczych ważną rolę w jego rozwoju odgrywają różne czynniki prowokujące:
- hipotermia;
- obecność długotrwałych ognisk infekcji, zapalenia zatok, próchnicy;
- alergia;
- współistniejąca ciężka patologia, charakteryzująca się spadkiem odporności, zwłaszcza gruźlicą;
- choroby przewodu pokarmowego, którym towarzyszy wyrzucanie treści z żołądka do przełyku i gardła;
- negatywny wpływ niektórych czynników środowiskowych, nikotyna, spaliny samochodowe, kurz, związki chemiczne we wdychanym powietrzu;
- zagrożenia zawodowe występujące w młynach, cementowniach, w gorących warsztatach;
- drażniące działanie ostrych, kwaśnych, pikantnych potraw, napojów gazowanych, zbyt gorących lub zimnych potraw.
Wpływ tych niekorzystnych czynników prowadzi do rozwoju jakiejś formy uszkodzenia gardła. Przewlekłe nieżytowe zapalenie gardła jest najczęstszą postacią choroby i najłatwiejszą do leczenia. Przewlekły przebieg choroby nie jest typowy dla dzieci. Ta patologia występuje częściej wśród starszych pacjentów.
Choroba charakteryzuje się okresami remisji i zaostrzenia. Ból w gardle w tym przypadku objawia się uczuciem guzka, w związku z czym występuje ciągłe dławienie się i chęć kaszlu. Pacjenci martwią się również uczuciem drapania, suchości w gardle. Często potrzebują łyka wody, aby nawilżyć gardło.
Wśród objawów przewlekłego zapalenia gardła na pierwszy plan wysuwa się kaszel. Z natury jest suchy, ostry, napadowy. Niepokoi pacjentów przez cały dzień, zakłóca nocny odpoczynek. Z powodu silnych wstrząsów związanych z kaszlem rozwija się bolesność mięśni przepony. Zaostrzenie przewlekłego zapalenia gardła zwykle przebiega przy normalnych wskaźnikach temperatury, rzadziej może nastąpić wzrost do 37,2-37,3 stopnia. Złe samopoczucie, brak apetytu nie jest znacząco wyrażony.
Pomimo tego, że choroba charakteryzuje się łagodnym przebiegiem, a stan ogólny chorego jest nieznaczny, silny kaszel i dyskomfort w gardle powodują znaczny dyskomfort dla pacjenta.Ponadto suchy kaszel jest trudny do leczenia, dlatego choroba charakteryzuje się długim przebiegiem.
Rozpoznanie choroby opiera się na skargach pacjenta, danych z wywiadu. Obraz pharyngoskopowy podczas zaostrzenia charakteryzuje się obecnością przekrwienia i obrzęku błony śluzowej, najbardziej wyraźnego w okolicy tylnej ściany gardła.
Środki terapeutyczne w przewlekłym procesie
Najskuteczniejszymi środkami przeciwkaszlowymi są leki zawierające kodeinę, Kofeks, Kodesan, Codterpin. Ze względu na to, że uzależnienie rozwija się u nich szybko, nie stały się one powszechne. Przy suchym kaszlu można również stosować Libeksin, Sinekod. Aby rozcieńczyć plwocinę i poprawić kaszel, można użyć bromheksyny, ACC, ambroksol, syropów na bazie lukrecji, korzenia prawoślazu.
W leczeniu przewlekłego nieżytowego zapalenia gardła szeroko stosowane są procedury miejscowe, takie jak:
- inhalacja olejem alkalicznym;
- płukanie gardłem lekami ziołowymi, wywarami z szałwii, dzikiego rozmarynu, podbiału, rumianku;
- rozpraszające zabiegi w postaci plastrów musztardowych.
Przy uporczywym przebiegu choroby, obecności kaszlu przez ponad trzy tygodnie, hipertermii przez ponad 7 dni, możemy mówić o wyznaczeniu antybiotyków.
W takich przypadkach stosuje się leki Ampicillin, Augmentin, Oxacillin. Wzrost i bolesność regionalnych węzłów chłonnych również świadczy na korzyść infekcji bakteryjnej. W tym przypadku zajęte są przednie szyjne oraz żuchwowe grupy limfoidalne.
Ważną rolę w leczeniu takich pacjentów odgrywają zabiegi profilaktyczne i działania mające na celu wzmocnienie odporności. W związku z tym ważne jest usuwanie ognisk przewlekłej infekcji, a także leczenie innych współistniejących chorób przewlekłych. Istotną rolę we wzmacnianiu układu odpornościowego odgrywają takie działania jak:
- stwardnienie ciała;
- regularne spacery na świeżym powietrzu;
- wychowanie fizyczne, sport;
- Leczenie uzdrowiskowe;
- stosowanie leków immunostymulujących.
