Jak leczyć paciorkowce w gardle dziecka? Cechy terapii zależą od rodzaju czynnika zakaźnego, który wywołał rozwój określonej choroby.
Do tej pory specjaliści od chorób zakaźnych zidentyfikowali co najmniej 4 rodzaje infekcji paciorkowcami.
Jednak największym zagrożeniem dla zdrowia dziecka są paciorkowce grupy A, które powodują powikłania na sercu, nerkach, mózgu i stawach.
Cechy paciorkowców
O rozwoju infekcji bakteryjnej u dzieci mogą wskazywać: ropna wydzielina z nosa, brak apetytu, ból gardła, wysoka gorączka, obrzęk i bolesność węzłów chłonnych, biała blaszka na ścianach gardła i migdałkach. Streptococcus beta-hemolityczny jest jednym z najniebezpieczniejszych czynników zakaźnych. Mikroorganizmy chorobotwórcze wywołują stan zapalny, któremu towarzyszy nagromadzenie ropy w zmianach.
Infekcja może rozprzestrzenić się na zatoki przynosowe - zapalenie klinów, zapalenie zatok, serce - zapalenie wsierdzia, zapalenie osierdzia, mózg - ropień, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub uszu - zapalenie ucha środkowego, zapalenie ucha.
Zazielenianie paciorkowca to warunkowo patogenny mikroorganizm, który nie powoduje chorób w przypadku normalnego funkcjonowania układu odpornościowego. Jednak hipotermia, brak witamin i minerałów może osłabić obronę organizmu dziecka. Późniejsze aktywne namnażanie się bakterii Gram-dodatnich prowadzi do zatrucia organizmu i rozwoju poważnych powikłań, takich jak zapalenie wsierdzia czy zapalenie osierdzia.
Streptococcus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki oraz przez kontakt domowy za pośrednictwem zabawek, ręczników, naczyń i innych artykułów gospodarstwa domowego.
Diagnostyka
Jak określić rozwój paciorkowców w gardle u dzieci? Należy od razu zauważyć, że nie można zidentyfikować przyczyny infekcji na podstawie objawów klinicznych. Objawy takie jak ropny ból gardła, obrzęk błony śluzowej, przekrwienie błony śluzowej nosa, powiększenie węzłów chłonnych podżuchwowych i ciężki katar wskazują wyłącznie na rozwój infekcji bakteryjnej, ale nie dają żadnego pojęcia o gatunku czynnika sprawczego laryngologii choroba.
Aby dokładnie określić przyczynę pogorszenia samopoczucia dziecka, należy przejść badanie sprzętowe przez pediatrę i przekazać biomateriały (wymaz z gardła) do analizy mikrobiologicznej. Tylko w ten sposób specjalista będzie w stanie dokładnie określić charakter czynnika sprawczego choroby i opracować właściwy schemat leczenia choroby.
Produkty przemiany materii paciorkowców powodują ciężkie reakcje alergiczne, które mogą powodować obrzęk gardła, a nawet uduszenie.
Najtrudniejszy do leczenia jest paciorkowiec beta-hemolizujący, który szybko penetruje tkanki serca, związki, nerki itp. Aby zniszczyć bakterie chorobotwórcze, do schematu leczenia zachowawczego należy włączyć antybiotyki. Jeśli choroba jest bardzo ciężka, środki przeciwdrobnoustrojowe podaje się domięśniowo lub dożylnie.
Metody leczenia
Jakie leki mogą wyeliminować paciorkowce w jamie ustnej u dzieci? Leczenie infekcji bakteryjnej polega na stosowaniu leków nie tylko ogólnoustrojowych, ale także lokalnych. Jednoczesne stosowanie leków, inhalacje i płukanie przyspiesza proces powrotu do zdrowia dziecka.
Aby zapobiec zatruciu narkotykami, młodym pacjentom przepisuje się tylko te leki, które zawierają minimalną ilość substancji toksycznych. Ponadto bardzo ważne jest przestrzeganie dawkowania i czasu trwania terapii, które może ustalić tylko lekarz prowadzący. Podstawą leczenia farmakologicznego są antybiotyki, które należy uzupełnić lekami o działaniu objawowym:
- przeciwgorączkowy;
- antyalergiczny;
- immunostymulujący;
- przeciwbólowe;
- przeciwzapalny;
- zwężający naczynia krwionośne.
Jeśli przestrzegane są wszystkie środki terapii lekowej, po 4-5 dniach gardło jest całkowicie oczyszczone z ropnej płytki nazębnej, a migdałki - z ognisk zapalnych.
Należy rozumieć, że infekcja paciorkowcowa może się nawrócić, dlatego po zakończeniu kursu przeciwbakteryjnego wskazane jest przestrzeganie środków zapobiegawczych chorób laryngologicznych. Osłabiona odporność nie jest w stanie poradzić sobie z dużymi obciążeniami zakaźnymi, dlatego w ciągu miesiąca po wyzdrowieniu staraj się ograniczyć wizytę dziecka w miejscach publicznych - baseny, kompleksy sportowe, poranki itp.
Zalecenia ogólne
Wraz z rozwojem chorób laryngologicznych szczególną uwagę należy zwrócić na opiekę nad chorym dzieckiem. Produkty przemiany materii paciorkowców powodują znaczne obciążenie serca, dlatego bardzo ważne jest, aby leżenie w łóżku było ściśle przestrzegane, gdy temperatura ciała wzrasta. Równolegle z przejściem leczenia farmakologicznego należy monitorować wdrażanie następujących zasad:
- dieta oszczędzająca – wykluczenie z diety pokarmów kwaśnych, pikantnych, tłustych i gorących, które podrażniają błonę śluzową krtani i gardła;
- schemat picia - picie co najmniej 1,5 litra ciepłego napoju dziennie, co przyspiesza eliminację toksycznych substancji z organizmu;
- leczenie gardła - płukanie bólu gardła roztworami antyseptycznymi, które oczyszczają błonę śluzową z patogenów.
Wybierając leki nie można polegać na własnej wiedzy i doświadczeniu w leczeniu przeziębień. Zakażenie paciorkowcami postępuje szybko i w przypadku nieracjonalnego leczenia może powodować poważne komplikacje.
Ponadto choroby zakaźne u dzieci mogą przebiegać w nietypowej postaci, więc objawy zapalenia bakteryjnego można pomylić z objawami wirusowego zapalenia gardła, nieżytowego bólu gardła, zapalenia krtani itp.
Antybiotyki
Paciorkowcowy ból gardła, zapalenie gardła i szkarlatynę u dzieci można wyleczyć tylko za pomocą leków przeciwbakteryjnych. To oni niszczą chorobotwórcze drobnoustroje i pomagają eliminować objawy choroby. Średnio przebieg antybiotykoterapii wynosi 7-10 dni, w zależności od stadium rozwoju patologii i dynamiki powrotu do zdrowia.
W leczeniu młodych pacjentów stosuje się wyłącznie bezpieczne leki, które nie mają działania toksycznego. W przypadku braku powikłań infekcję paciorkowcami można wyeliminować za pomocą penicylin:
- „ampicylina”;
- „Benzylpenicylina”;
- oksacylina;
- „Hikontsil”.
Wraz z rozwojem przewlekłego zapalenia migdałków schemat leczenia obejmuje penicyliny odporne na beta-laktamazę, specjalny enzym wydzielany przez paciorkowce w celu neutralizacji działania antybiotyków.
Wiele leków z serii penicylin powoduje reakcje alergiczne u dzieci, dlatego w razie potrzeby zastępuje się je cefalosporynami:
- cefazolina;
- ceftriakson;
- „Supraks”.
Możliwe jest wyeliminowanie objawów szkarlatyny i łagodnych postaci dławicy piersiowej za pomocą makrolidów. Antybiotyki z tej grupy są najmniej toksyczne, dlatego można je stosować w leczeniu dzieci w wieku 1-3 lat. Do najskuteczniejszych leków makrolidowych należą:
- „Spiramycyna”;
- Erytromycyna;
- „Midekamycyna”.
Bardzo ważne jest dokładne przestrzeganie zaleceń dotyczących stosowania leków.Niepożądane jest rezygnacja z przyjmowania antybiotyków lub całkowita rezygnacja z ich stosowania w przypadku poprawy samopoczucia dziecka.
Płukanie gardła
Wyeliminuj miejscowe objawy infekcji paciorkowcami - ból, ropne zapalenie i obrzęk można wykonać za pomocą płukania. Procedury odkażające pozwalają oczyścić błonę śluzową gardła z ponad 70% chorobotwórczych drobnoustrojów. Regularne nawadnianie migdałków i jamy ustnej środkami antyseptycznymi korzystnie wpływa na miejscową odporność i przyspiesza gojenie tkanek.
Podczas płukania aktywne składniki leków wnikają bezpośrednio w ogniska infekcji, co pozwala szybko zatrzymać rozwój paciorkowców. Zmniejszenie intensywności procesów zapalnych pomaga obniżyć temperaturę, zniwelować osłabienie mięśni i senność. W leczeniu bakteryjnego bólu gardła u dzieci można stosować następujące preparaty antyseptyczne do płukania gardła:
- betadyna;
- „Powidon”;
- chlorheksydyna;
- Eludril;
- Stopangina;
- Elekasol;
- „Furacylina”.
Leki jodowe, takie jak Betadine, Lugs i Iodinol, należy stosować ostrożnie. Mogą wywołać oparzenie błony śluzowej i pogorszenie samopoczucia dziecka.
Nie zaleca się stosowania leków na bazie jodu na niewydolność nerek, zapalenie skóry Duhringa, choroby tarczycy.
Dzieci w wieku przedszkolnym są podatne na reakcje alergiczne, dlatego do ich leczenia konieczne jest wybieranie leków o minimalnej zawartości składników syntetycznych. Zaleca się stosowanie ziołowych środków do płukania gardła - Elekasol, Tantum Verde, Rotokan itp.
Lokalne antybiotyki
Antybiotyki stosowane miejscowo to leki przeciwdrobnoustrojowe w postaci aerozoli, płukanek i inhalatorów. Szybko wnikają w zmiany i niszczą paciorkowce, poprawiając tym samym samopoczucie pacjenta. Ważne jest, aby zrozumieć, że rola leków miejscowych jest drugorzędna, więc nie można ich stosować zamiast antybiotyków ogólnoustrojowych.
Wyeliminuj objawy infekcji paciorkowcami, przyjmując następujące leki:
- „Fusafungin” - leczniczy roztwór do inhalacji, który hamuje rozmnażanie bakterii Gram-dodatnich;
- „Geksetidine” - niskotoksyczny roztwór do płukania jamy ustnej i gardła, który niszczy do 80% patogenów w ogniskach zapalnych;
- Octenisept to bakteriostatyczny preparat w aerozolu dodawany do roztworów soli w celu płukania gardła.
Aby przyspieszyć powrót do zdrowia, zabiegi fizjoterapeutyczne należy wykonywać 3-4 razy dziennie w ciągu tygodnia. Systematyczne oczyszczanie błony śluzowej z płytki bakteryjnej przyspieszy regenerację tkanek, co pomoże wyeliminować dyskomfort podczas połykania.
Przeciwgorączkowy
Gorączka, wysoka gorączka i ból to typowe objawy infekcji bakteryjnej. Wraz z przyjmowaniem antybiotyków nie można odmówić stosowania leków o działaniu objawowym. Bólowi gardła i zapaleniu gardła wywołanemu przez paciorkowce często towarzyszy wysoka gorączka, pocenie się, dreszcze, osłabienie mięśni itp.
Aby złagodzić stan dziecka i szybko wyeliminować objawy zatrucia, można stosować leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe:
- Nurofen;
- „Paracetamol”;
- Ibuprofen.
Niepożądane jest, aby dzieci w wieku poniżej 12 lat podawały produkty farmaceutyczne zawierające kwas acetylosalicylowy, ponieważ może to spowodować rozwój zespołu Reye'a.
Leki przeciwgorączkowe (leki przeciwgorączkowe) należy podawać dzieciom tylko wtedy, gdy temperatura przekracza 38 ° C. Obecność gorączki podgorączkowej wskazuje, że organizm stara się samodzielnie stłumić rozwój paciorkowców, których struktury komórkowe ulegają zniszczeniu wraz ze wzrostem temperatury. Jeśli obniżysz temperaturę, przyczyni się to tylko do rozprzestrzeniania się infekcji i, odpowiednio, pogorszenia stanu zdrowia.
Tabletki do ssania na gardło
Zaletą pastylek do ssania i pastylek do resorpcji jest równomierne rozprowadzenie aktywnych składników leku wzdłuż błony śluzowej gardła.
Zwykle zawierają substancje przeciwzapalne, przeciwbólowe i dezynfekujące, które szybko oczyszczają krtań z ropnych ognisk zapalnych.
Niepożądane jest podawanie lizaków dzieciom poniżej 3 roku życia, mogą je połknąć lub zakrztusić się.
Jeśli pastylki rozpuścisz co 2-3 godziny, ból, obrzęk i dyskomfort w gardle ustąpią w ciągu 3-4 dni. W leczeniu paciorkowcowego bólu gardła i zapalenia gardła zwykle stosuje się:
- Faringosept;
- Septoleta;
- flurbiprofen;
- Stopangina;
- Strepsils;
- Grammidyna.
Większość pastylek do ssania zawiera fenol, który niszczy drobnoustroje i przyspiesza nabłonek błony śluzowej. Podobny efekt mają składniki takie jak heksetydyna, ambazon i chlorek benzalkoniowy. Aby wzmocnić działanie leków, zaleca się wstępne płukanie gardłem roztworami soli. To oczyści krtani i gardło ze śluzu, który zapobiega wchłanianiu składników aktywnych.
Wdychanie z solą fizjologiczną
Inhalacja pomaga zmiękczyć gardło i wyeliminować stany zapalne, co korzystnie wpływa na samopoczucie pacjenta. Aby zapobiec oparzeniom błony śluzowej, zaleca się wykonanie zabiegu za pomocą nebulizatora. Kompaktowe urządzenie przekształca roztwory lecznicze w aerozol, który jest szybko wchłaniany przez dotkniętą błonę śluzową. Ponadto terapia nebulizatorem jest wskazana w leczeniu nawet niemowląt, ponieważ nie powoduje działań niepożądanych i aspiracji płynów.
Infekcje gardła można leczyć za pomocą tych leków do nebulizacji:
- interferon;
- Tonsilgon;
- „Lazolvan”;
- Ambroben;
- furacylina;
- Ingalipt;
- Chlorofillipt.
W większości przypadków leki są wstępnie rozcieńczane wodą mineralną (Borjomi, Essentuki) lub solą fizjologiczną w stosunku 1:1. Pozwala to nieznacznie zmniejszyć stężenie składników aktywnych w leku, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych.
Aby osiągnąć pożądane rezultaty, podczas inhalacji za pomocą nebulizatora należy wziąć pod uwagę następujące niuanse:
- sesja terapeutyczna powinna odbywać się wyłącznie w pozycji siedzącej;
- czas trwania jednej procedury może wynosić od 7 do 15 minut;
- do komory nebulizatora można wlewać tylko roztwory o temperaturze pokojowej;
- w przypadku bólu gardła do inhalacji stosuje się specjalną maskę lub ustnik;
- średnio przebieg terapii nebulizatorem wynosi 10-15 dni (należy wykonywać co najmniej 3-4 zabiegi dziennie).
Nie rozcieńczaj leków wywarami ziołowymi, ponieważ zawierają osad, który może zatkać filtr lub siatkę natryskową, co spowoduje uszkodzenie urządzenia.
Środki ludowe
Wielu rodziców jest sceptycznie nastawionych do używania narkotyków, ponieważ postrzegają je jako czystą „chemię”. Metody medycyny alternatywnej wydają się im skuteczniejsze i bezpieczniejsze. W rzeczywistości środki ludowe mogą być stosowane w leczeniu chorób laryngologicznych, ale tylko w połączeniu z antybiotykami.
Za najskuteczniejsze uważa się płukanie gardła rozwiązaniami opartymi na naturalnych środkach. Takie środki ludowe mają wyraźne działanie przeciwbakteryjne i gojące rany:
- napar z kombuchy;
- wywar z rumianku leczniczego;
- napar z kory dębu;
- roztwór soli;
- nalewka z propolisu (rozcieńczona wodą w stosunku 1:10).
Zbyt stężone roztwory do płukania odwadniają błony śluzowe i powodują reakcje alergiczne.
Nie zapominaj, że medycyna alternatywna to tylko dodatek do głównej terapii. Przy całkowitym odrzuceniu tradycyjnej medycyny choroba może stać się przewlekła i powodować komplikacje.
Profilaktyka
Paciorkowiec beta-hemolizujący to reumatogenny szczep bakterii, który może wywoływać zaburzenia pracy układu mięśniowo-szkieletowego i sercowo-naczyniowego. W ciągu 2-3 tygodni po całkowitym ustąpieniu objawów zapalenia bakteryjnego utrzymuje się ryzyko zachorowania na reumatyzm – poważną chorobę charakteryzującą się uszkodzeniem stawów i mięśnia sercowego. Jak można zapobiegać powikłaniom?
W ciągu 10 dni po zakończeniu farmakoterapii dzieciom ze skłonnością do gorączki reumatoidalnej przepisuje się penicyliny benzylowe i środki immunostymulujące. Te pierwsze zapobiegają rozmnażaniu się paciorkowców, a drugie zwiększają aktywność komórek odpornościowych, które chronią organizm przed przenikaniem patogennych wirusów i drobnoustrojów.
Niektórym pacjentom przepisywane są leki normalizujące biocenozę, tj. skład jakościowy mikroflory w jamie ustnej. Jeśli wszystkie zalecenia są przestrzegane, ryzyko powikłań zmniejsza się prawie do zera. Aby przekonać Cię o braku chorób ubocznych, wskazane jest przynajmniej dwukrotne badanie przez specjalistę w ciągu 2-3 tygodni po wyeliminowaniu infekcji paciorkowcami.
