Dolegliwości gardła

Przewlekłe zapalenie migdałków u dzieci

Przewlekłe zapalenie migdałków należy do grupy patologii zakaźnych i alergicznych, charakteryzujących się uszkodzeniem błony śluzowej migdałków. W niektórych przypadkach jako objawy można zaobserwować zmiany na podniebieniu, języku i gardle. W takim przypadku powstaje stabilny proces zapalny.

Migdałki pełnią ważną rolę w organizmie dziecka, stanowiąc barierę przed patologicznymi mikroorganizmami, wirusami, infekcjami. Podstępność zapalenia migdałków polega na wywoływaniu infekcji innych narządów na tle uszkodzenia nabłonka migdałków.

Obecnie głównym problemem praktyki laryngologicznej jest przewlekłe zapalenie migdałków u dzieci, a mianowicie jego występowanie.

Według badań medycznych u 5% dzieci w wieku poniżej 3-4 lat i 15% w wieku do 12-13 lat zdiagnozowano tę patologię.

Niestety trend nadal rośnie, gdyż organizm dziecka jest podatny na częste przeziębienia.

Przyczyny rozwoju przewlekłego zapalenia migdałków u dziecka

Główną przyczyną rozwoju choroby jest spożycie infekcji paciorkowcami i gronkowcami, które powodują ból gardła. W rzadszych przypadkach różne wirusy (grypa, opryszczka, chlamydia, niektóre rodzaje grzybów) stają się przyczyną przewlekłego zapalenia migdałków, prowadząc następnie do procesu zapalnego błony śluzowej dróg oddechowych. Po pewnym czasie i przy braku prawidłowej terapii proces patologiczny przybiera postać przewlekłą.

W procesie leczenia przewlekłego zapalenia migdałków należy pamiętać o ważnym punkcie - z reguły patologia występuje na tle nieleczonego bólu gardła, dlatego konieczne jest powrót do choroby i wyeliminowanie patogennej mikroflory w nosogardzieli . To połączenie opiera się na stałej obecności drobnoustrojów, które aktywują się przy najmniejszym osłabieniu funkcji układu odpornościowego lub hipotermii.

W rzadkich przypadkach, u dzieci poniżej pierwszego roku życia zapalenie jamy ustnej lub zapalenie zatok stawało się przyczyną zapalenia migdałków, w starszym wieku - zaawansowaną postacią próchnicy.

Przewlekłe zapalenie migdałków: objawy choroby

Główne objawy przewlekłego zapalenia migdałków są podobne do objawów dławicy piersiowej, jednak nie jest trudno je odróżnić i przepisać leczenie na czas. Przede wszystkim dziecko skarży się na pot i ból gardła podczas połykania. Przy postaciach bardziej zaawansowanych jako objaw pojawia się zgniły zapach z jamy ustnej, co wskazuje na potrzebę pilnej terapii.

Przewlekłe zapalenie migdałków wpływa nie tylko na błony śluzowe górnych dróg oddechowych, ale także negatywnie wpływa na centralny układ nerwowy. Dlatego rodzice dość często obserwują u dziecka nadmierną drażliwość, łzy bez powodu i zły sen. W miarę postępu patologii dodawane są następujące objawy:

  • podwyższona temperatura ciała;
  • badanie wizualne wykazuje obrzęk migdałków, powstawanie ropni;
  • obrzęk węzłów chłonnych na szyi;
  • zawroty głowy, ogólne złe samopoczucie;
  • oznaki arytmii;
  • zaburzenia układu moczowego.

Jakie jest niebezpieczeństwo przewlekłego zapalenia migdałków?

Obecność przewlekłego zapalenia migdałków u dziecka będzie stale wywoływać rozwój procesu zapalnego na błonie śluzowej nosogardzieli i zakłócać funkcjonowanie układu odpornościowego. Nieterminowe leczenie lub niewłaściwie przepisane leczenie doprowadzi do częstych nawrotów choroby, co zwiększa ryzyko wystąpienia następujących patologii:

  • proces zapalny z uszkodzeniem pęcherzyków płucnych (objawy zapalenia płuc);
  • ciężki ropny proces tkanki nosowo-gardłowej;
  • zapalenie ucha środkowego z upośledzoną funkcją słuchu;
  • zakaźna i zapalna choroba nerek;
  • naruszenie funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego.

Diagnostyka

Środki diagnostyczne w tym przypadku będą miały na celu nie tylko identyfikację objawów przewlekłego zapalenia migdałków, ale także jego przyczyn. Przeprowadza się oględziny, zebranie wywiadu, badanie dotykowe węzłów chłonnych szyjnych, dokładnie bada się jamę krtani.

Obowiązkowe jest wykonanie badań laboratoryjnych: ogólne, szczegółowe badanie krwi, analiza moczu, posiew bakteriologiczny. Ważne jest, aby wykluczyć gruźlicę gardła, ponieważ patologia ma podobne objawy do zapalenia migdałków.

Dodatkowo lekarz zaleca poddanie się szeregowi diagnostyki instrumentalnej:

  • EKG serca;
  • Badanie ultrasonograficzne nerek i serca;
  • RTG zatok (alternatywa - MRI);
  • Reakcja Mantoux (test tuberkulinowy).

Środki terapeutyczne

Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków u dzieci można przeprowadzić na kilka sposobów:

  • leczenie zachowawcze (stosowanie leków);
  • Chirurgia;
  • receptury medycyny tradycyjnej;
  • kompleksowa terapia.

Leczenie zapalenia migdałków metodami zachowawczymi

Leczenie dobierane jest indywidualnie, w zależności od przebiegu patologii i wieku dziecka. Wstępnie bada się wyniki wysiewu bakteriologicznego błony śluzowej krtani, określa się główny patogen i wybiera się najskuteczniejsze środki przeciwbakteryjne.

Z reguły podstawą leczenia są spraye lub pastylki o działaniu przeciwbólowym i przeciwbakteryjnym. Dodatkowo przepisywane są leki immunostymulujące i przebieg fizjoterapii: rozgrzewanie światłem ultrafioletowym, terapia UHF.

W przypadku braku efektu terapeutycznego bardziej oszczędnych leków przepisywane są antybiotyki, najczęściej są to środki z grupy makrolidów, penicylin i cefalosporyn:

  • Oksacylina (seria penicylin). Maksymalne stężenie we krwi obserwuje się kilka godzin po spożyciu. Lek ma silne działanie przeciwbakteryjne. Z reguły jest przepisywany dzieciom co cztery godziny w równej dawce przepisanej przez lekarza.
  • Erytromycyna (makrolidy). Uważany jest za łagodniejszy antybiotyk w przeciwieństwie do serii penicylin, ale jest skuteczny przeciwko paciorkowcom i gronkowcom.
  • Cefuroksym, Ospexin (cefalosporyny). Leki z tej grupy mają szerokie działanie przeciwbakteryjne. Cefalosporyny są produkowane w lekach generacji 1-5, co pozwala wybrać najbardziej optymalną opcję leku dla dziecka.

Zabiegi chirurgiczne

Chirurgiczne usunięcie migdałków jest uważane za najskuteczniejszą metodę radzenia sobie z przewlekłym zapaleniem migdałków, ponieważ całkowicie wyklucza nawrót choroby w przyszłości. Eksperci starają się jednak stosować tę metodę tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne metody leczenia nie przyniosły pożądanego efektu terapeutycznego.

W przypadku, gdy migdałki przestają funkcjonować, interwencja chirurgiczna staje się nieunikniona. Migdałki podlegają obowiązkowemu usunięciu, ponieważ w przyszłości mogą przynieść organizmowi wiele komplikacji.

Kiedy operacja ciała migdałowatego staje się jedynym sposobem leczenia? W takim przypadku operacja jest zalecana podczas diagnozowania:

  • ropny proces nosogardzieli;
  • podejrzenie procesu onkologicznego;
  • rozwój sepsy;
  • infekcja migdałków zaczęła wpływać na inne narządy i układy.

Wcześniej usuwanie chirurgiczne przeprowadzano skalpelem, co często prowadziło do dużej utraty krwi, długi okres rehabilitacji i silny zespół bólowy.

Obecnie stosuje się bardziej nowoczesne i delikatne metody, na przykład usuwanie laserowe. Metoda jest minimalnie traumatyczna, okres rekonwalescencji jest krótki i nie towarzyszy mu silny ból.

Kolejną zaletą lasera jest możliwość wycięcia tylko zajętego nabłonka migdałków, zdrowe tkanki nadal funkcjonują.

Medycyna tradycyjna w walce z zapaleniem migdałków

Należy od razu zauważyć, że tradycyjne metody medycyny nie mogą być stosowane jako samodzielne leczenie, ponieważ nie są wysoce skuteczne. Wskazana jest terapia alternatywna jako uzupełnienie innych metod leczenia zapalenia migdałków.

Propolis na zapalenie migdałków u dzieci

Naturalny propolis pszczeli jest uważany za dobrą profilaktyczną i złożoną metodę ludową.

1. Jedną część propolisu należy wymieszać z masłem w stosunku 1 do 10. Masę tę spożywa się dziennie, 10 g na godzinę przed posiłkiem. Przeciętny przebieg leczenia to 2-3 tygodnie.

2. W moździerzu lub za pomocą blendera rozdrabnia się 15-20 g propolisu i miesza ze 100 gramami wódki. Stosowany w postaci okładów na zaostrzenie choroby lub jako krople do nosa, uprzednio rozpuszczając 20 kropli mieszanki w 150 gramach wody. Zaszczepić kilka kropli do nosa 2-3 razy dziennie.

Notatka! Te tradycyjne receptury medycyny kategorycznie nie są zalecane dla pacjentów z reakcjami alergicznymi na produkty pszczele.

Płukanie bulionu buraczanego

Wywar z buraków sprawdził się całkiem dobrze. Aby przygotować bulion, należy wziąć jeden duży burak stołowy, dokładnie umyć i zetrzeć ze skórką (na grubej tarce). Następnie przełóż produkt do rondla i zalej wrzątkiem (fałszem jest przykrycie buraków o kilka cm). Mieszaninę doprowadza się do wrzenia i zdejmuje z ognia, pozostawia w chłodnym miejscu na 2-3 godziny. Odcedź owsiankę z buraków, głaszcz gardło pozostałym sokiem 5-6 razy dziennie. Przepis polecany również na dusznicę bolesną.

Olej czosnkowy

Czosnek kruszy się w pojemniku i wylewa oliwą z oliwek w stosunku 1 do 2. Mieszaninę podaje się w ciemnym miejscu przez kilka dni, filtruje, dodaje się 10 kropli soku z cytryny. Użyj tego naparu 5 kropli 3 razy dziennie. W przypadku indywidualnej nietolerancji lub do woli oliwę z oliwek można zastąpić masłem, przed użyciem należy ją podgrzać.

Nalewka z goździków

Weź 5 g suchych goździków i zalej 400 g wrzącej wody, zagotuj i zdejmij z ognia. Daj dziecku ciepły wywar 5-10 ml 3 razy dziennie. Przebieg terapii trwa nie dłużej niż 2 tygodnie.

Odwar z mirtu

Łyżeczkę świeżych lub suszonych liści mirtu zalewa się 250 gramami wrzącej wody, gotuje nie dłużej niż 5 minut i pozostawia na około godzinę. Powstały bulion podaje się do płukania gardła dziecka co najmniej 3 razy dziennie.

Olej z dziurawca zwyczajnego

Jedną łyżkę suszonego ziela dziurawca miesza się z 250 ml domowego oleju słonecznikowego (można go zastąpić oliwą z oliwek). Mieszankę ciepłego oleju i dziurawca wlewa się do szklanej butelki i pozostawia na około 10-12 dni. Powstały olej służy do smarowania gruczołów dziecka rano i wieczorem. Najpierw wypłucz gardło.

Chiński wywar z daktyli

Na 250 ml wrzącej wody weź łyżkę chińskich daktyli (ziziphus) i odstaw na co najmniej godzinę. Odcedź i daj dziecku 1 łyżeczkę 3 razy dziennie.

Rokitnik na przewlekłe zapalenie migdałków

Jagody rokitnika mają właściwości lecznicze. Jako środek zapobiegawczy w okresie zimowym dziecko otrzymuje kompoty, wywary i dżem z jagód. W okresie zaostrzenia patologii zaleca się kilka razy dziennie smarować gruczoły dziecka rokitnikiem.

Aloes na zapalenie migdałków

Łyżeczka soku z aloesu miesza się z 2 łyżeczkami domowego miodu. Za pomocą tej mieszanki konieczne jest smarowanie zapalonych migdałków dziecka kilka razy dziennie przez dwa tygodnie. Przepis nie dotyczy osób uczulonych na produkty pszczele.

Jeśli chcesz zastosować jakąkolwiek tradycyjną medycynę w leczeniu zapalenia migdałków u dzieci, powinieneś najpierw skonsultować się z lekarzem.

Środki zapobiegawcze w przewlekłym dziecięcym zapaleniu migdałków

Jak wiadomo, przewlekłe zapalenie migdałków rozwija się na tle nieleczonego zapalenia migdałków lub po kilku zaostrzeniach zapalenia migdałków. Niektóre metody zapobiegawcze pomogą zapobiec przejściu patologii do postaci przewlekłej. Według ekspertów zdrowie dziecka zależy od profilaktyki.

Podstawa profilaktyki:

  • Terminowe, prawidłowe leczenie ostrego zapalenia migdałków.
  • Okresowe stosowanie leków antyseptycznych w leczeniu jamy krtani (lekarz wybierze najskuteczniejszą opcję).
  • Nasycenie organizmu dziecka niezbędnymi witaminami. Zimą wskazane jest stosowanie kompleksów witaminowych.
  • Uspokój swoje dziecko, wycierając je chłodnym, mokrym ręcznikiem.
  • Zminimalizuj kontakt z pacjentami z ostrym zapaleniem migdałków.
  • W miejscach publicznych, na zewnątrz używaj środków do dezynfekcji rąk (spraye, żele, chusteczki).
  • Jeśli Twoje dziecko jest chore, wyjaśnij, że nie należy dzielić się zabawkami ze zdrowymi dziećmi, ale kaszleć lub kichać w chusteczkę.

Użyj co najmniej kilku metod zapobiegania, a to znacznie zmniejszy ryzyko zaostrzenia patologii, a także uratuje dziecko przed chirurgiczną metodą leczenia zapalenia migdałków.